Θαυμάστε τα! Μυρίστε τα! Δοκιμάστε τα! Γιατί …Ο Απρίλης με τα λούλουδα και ο Μάης με τα ρόδα. Κι όλα μαζί στο …πιάτο σας!

  Φαγώσιμα λουλούδια; Ασφαλώς! Πολλά από τα ωραία άνθη που ομορφαίνουν τη ζωή μας μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη μαγειρική και στη ζαχαροπλαστική δίνοντας μια υπέροχη και εντελώς ιδιαίτερη αίσθηση στη γεύση και την εικόνα. Άλλα είναι γλυκά και άλλα πιπεράτα, άλλα απαλά και βουτυράτα, άλλα πικάντικα και άλλα λεμονάτα. Και βέβαια τα περισσότερα από αυτά αναδύουν μοναδικά αρώματα.Ποιος μπορεί λοιπόν να πει όχι σ΄ένα λουλουδιασμένο πιάτο;

  Αν και στην Ελλάδα η ιδέα δεν είναι συνηθισμένη -μπορεί κάποιοι να αντιμετωπίζουν ακόμη και με φόβο έναν …πανσέ στη σαλάτα τους – εν τούτοις τα λουλούδια τρώγονταν από αρχαιοτάτων χρόνων σε διάφορους πολιτισμούς. Κι όχι για την ομορφιά τους αλλά γιατί συχνά έχουν θεραπευτικές ιδιότητες, χώρια την διατροφική τους αξία και επιπλέον τις σχεδόν …μηδενικές θερμίδες τους!

  Τριαντάφυλλα χρησιμοποιούσαν ανέκαθεν οι Ρωμαίοι στην κουζίνα τους, όπως επίσης και άνθη μολόχας. Ενώ στη λάγνα Ανατολή συνόδευαν τα πλούσια τραπέζια με ροδοπέταλα, αλλά και με βιολέτες και τα χρυσάνθεμα. Οι Ιταλοί αρωματίζουν το ξύδι ή και το λάδι με λουλούδια (στα Επτάνησα φτιάχνουν το ξύδι με ροδοπέταλα) το ίδιο και οι Γάλλοι, οι οποίοι επίσης, τρώνε τα λουλούδια της ακακίας και της κουφοξυλιάς τηγανητά. Οι ΄Αγγλοι έχουν μεγαλύτερη ποικιλία: Βάζουν στα παγωτά τους λουλούδια λεβάντας, αγριοτριανταφυλλιάς, πανσέδες και αγριοβιολέτες  και στα κοκτέιλ τους μικρά τριανταφυλλάκια, γαρίφαλα, αρμπαρόριζα και λουλούδια μέντας.

Τα ζαχαρωμένα πέταλα λουλουδιών είναι ό,τι πιο φίνο και ωραίο στη ζαχαροπλαστική, ειδικά όταν πρόκειται για ροδοπέταλα. Αλλά υπάρχουν και τα άνθη κονφί από βιολέτες της Τουλούζης και της Πάρμας, που είναι ονομαστά.

  

  Πού μπορούμε εμείς να χρησιμοποιήσουμε άνθη:

Σε σαλάτες, σαν γαρνιτούρες σε ένα κύριο πιάτο, σε σούπες, σε αλκοολούχα ποτά (π.χ. παντς) και αφεψήματα, φυσικά στα γλυκά (ζαχαρωτά, ζελέ, μαρμελάδες), στο λάδι και στο ξύδι.

΄Ετσι κι αλλιώς μερικά λουλούδια τα χρησιμοποιούμε ήδη: Το χαμομήλι για παράδειγμα. Ή κάποια άνθη, που τα τρώμε ως λαχανικά, όπως τα κολοκυθολούλουδα, το κουνουπίδι, το μπρόκολο και την αγκινάρα.

 

Άνθη που τρώγονται:

 

·         Εσπεριδοειδή, δηλαδή  πορτοκάλι, λεμόνι, λάιμ, γκρέιπφρουτ, κουμκουάτ με γλυκιά γεύση και εκπληκτικά αρώματα

·         Γαρίφαλα με γλυκιά γεύση επίσης.

·         Τριαντάφυλλα με απαλά πέταλα και  γεύση που γίνεται πιο έντονη όσο πιο σκουρόχρωμη είναι η ποικιλία

  • Πασχαλιά με πικάντικο άνθος
  • Χρυσάνθεμο για την πικάντικη και πιπεράτη γεύση του, παρ΄ότι ελαφρώς πικρή
  • Υβίσκος με εντελώς ιδιαίτερη γεύση
  • Γιασεμί για τα υπέροχα γλυκά του αρώματα
  • Βιολέτες για σαλάτες, γλυκά ποτά, γαρνιτούρα
  • Πανσέδες με ήπια γεύση
  • Λεβάντα γλυκιά, πικάντικη και αρωματική
  • Καλέντουλα με αψιά και πικάντικη γεύση
  • Γλαδιόλα με απαλή γεύση και εντυπωσιακή παρουσία

Φυσικά βρώσιμα είναι και: Τα λουλούδια της μέντας, του βασιλικού, της ρίγανης, του μάραθου, του δυόσμου, του δεντρολίβανου, του γλυκάνισου, του άνηθου, του κόλιανδρου, του νεροκάρδαμου κ.ά. Τα περισσότερα εξάλλου έχουν εξαιρετικές ιδιότητες. Κατ΄αρχάς όλα ταλουλούδια είναι πλούσια σε νέκταρ και γύρη παρέχοντας έτσι προσφέροντας βιταμίνες A και C, μέταλλα και ιχνοστοιχεία. Και επειδή κατά 95% αποτελούνται από νερό έχουν ελάχιστες θερμίδες

 

Υπάρχουν όμως και κανόνες!

 

 -Χρησιμοποιείτε μόνον τα άνθη του κήπου σας (ή των φίλων σας) εφόσον δεν έχουν ραντισθεί με χημικά. (Λουλούδια ανθοπωλείων κ.λ.π. δεν συνίστανται!)

 -Τρώτε λουλούδια που είστε βέβαιοι ότι είναι βρώσιμα

 -Τρώτε μόνον τα πέταλα των λουλουδιών. Αφαιρείται τους στήμονες. Μην τρώτε μπουμπούκια

 -Ξεπλένετε τα λουλούδια με κρύο νερό, βεβαιώνεστε ότι δεν υπάρχουν έντομα και τα στεγνώνετε με απορροφητικό χαρτί κουζίνας

 – Εάν έχετε αλλεργικά προβλήματα ρωτάτε το γιατρό σας.

  Προσοχή δηλητηριώδη:

Στα δηλητηριώδη λουλούδια περιλαμβάνονται: τα μιγκέ, η νεραγκούλα, η ίρις, η κάλλα, ο νάρκισσος, το λούπινο, η πετούνια, το μοσχομπίζελο, το ακόνιτο, η μυρτιά, το ροδόδεντρο, η αζαλέα, η πικροδάφνη, το δελφίνιο, η κληματίς, ο ελλέβορος, η γλυσίνα κ.ά.

 

Όπως έγραψε ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν «Το να ζεις μόνο δεν είναι αρκετό, είπε η πεταλούδα. Πρέπει να έχεις λιακάδα, ελευθερία και ένα μικρό λουλούδι».